Gajowiec żółty zamieszkuje cieniste i wilgotne miejsca, często w pobliżu pokrzyw. Z prostych pędów, osiągających długość do 60 cm wyrastają jajowate liście o grubo i nierówno piłkowanych brzegach. Z ich kątów wyrastają kwiaty (6-10) tworząc niby-okółki. Kwitnie do maja.
Surowiec leczniczy
Od kwietnia do maja zbieramy kwitnące ziele, które suszymy w temp. do 35 stopni. Ze świeżego gajowca przyrządzamy intrakty i nalewki.
Związki czynne
W zielu gajowca występują min. flawonoidy, kwasy (np. cynamonowy, kawowy), irydoidy, salidrozyd, epipterosterony, olejek eteryczny.
Działanie i zastosowanie
Gajowiec działa przede wszystkim silnie przeciwzapalnie na skórę, błony śluzowe i narządy wewnętrzne; ochrania miąższ wątroby oraz nerki. Reguluje miesiączkowanie, wspomaga terapię upławów i zapalenia przydatków. Wraz z preparatami torfowca, borowiny, odwarem z kory kaliny, naparem z nagietka oraz glistnika i miesiącznicy polecana jest w zespole policystycznych jajników i endometriozy. Może być podawany w leczeniu reumatyzmu a także dny moczanowej. W razie zakażeń łączyć z ziołami przeciwdrobnoustrojowymi, a w alergii z pierwiosnkiem i krwawnikiem.
Przetwory
Napar
2 łyżki suchego surowca, lub 4 świeżego zalać 400 ml wrzącej wody lub mleka. Odstawić pod przykryciem na 40 min. i przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 200 ml.
W przypadku stanów zapalnych układu oddechowego pić co 4 godziny po 100 ml, najlepiej z miodunką, pierwiosnkiem, czosnkiem niedźwiedzim. W razie silnego kaszlu mieszać z ziołami krzemionkowymi (skrzyp, przytulia, marzanka, poziewnik, turzyce – odwar)*
Nalewka lub intrakt
1 część świeżego surowca po rozdrobnieniu zalać 5 częściami alkoholu 40% (gorącego, w przypadku intraktu). Odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać po 10 ml 2-3 razy dziennie.
*Źródło: „Medycyna dawna i współczesna„