Ashwagandha (witania ospała), zwana również indyjskim żeńszeniem, jest krzewem osiągającym wysokość do 150 cm. Jest jednym z najważniejszych ziół w medycynie ajurwedyjskiej, a współczesna medycyna potwierdza jej działanie adaptogenne.
Surowce lecznicze
W medycynie stosuje się przede wszystkim wysuszony i sproszkowany korzeń.
Związki czynne
W skład ashwagandhy wchodzą:
Witanolidy – związki chemiczne wykazujące się dużą aktywnością biologiczną. Działają przeciwnowotworowo i przeciwbakteryjnie.
Witanozydy i sitoindozydy – działają adaptogennie, silnie antyoksydacyjne i odtruwająco.
Glikowitanolidy – mają działanie przeciwstresowe, antydepresyjne, poprawiające pamięć i koncentrację.
Oraz alkaloidy, fitosterole, kumaryny i żelazo.
Działanie i zastosowanie
W ajurwedzie ashwagandha ceniona jest przede wszystkim jako zioło przeciwdepresyjne. Znane są jej właściwości uspokajające i wyciszające. Jest doskonałym adaptogenem – wzmacnia organizm i uodparnia go na stres. Bardzo dobrze radzi sobie z chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak nadciśnienie tętnicze i cukrzyca.
Ashwagandha poprawia działanie układu odpornościowego i nerwowego. Łagodzi objawy chorób i zaburzeń psychicznych, oraz objawów zespołu ADHD.
Witania ospała wzmacnia układ oddechowy i krwionośny. Wspomaga leczenie astmy, alergii i anemii. Poprawia morfologię krwi, działa przeciwcukrzycowo, reguluje ciśnienie krwi.
Często wykorzystywane są też jej właściwości odmładzające – odżywia tkanki, reguluje funkcjonowanie układu hormonalnego i układu rozrodczego.
Ashwagandha nie uzależnia i nie ma skutków ubocznych. Przeciwwskazaniem jest ciąża, laktacja oraz zażywanie leków nasennych, znieczulających i przeciwpadaczkowych.
Obraz By Agnieszka Kwiecień, Nova – Own work, CC BY-SA 4.0