Wiele tradycji związanych z obrządkiem Świąt Wielkanocnych ma swoje korzenie w słowiańskich wierzeniach. Pomimo głębokiej chrześcijańskiej symboliki tego święta nie można pominąć faktu, iż poganie również obchodzili święto Wielkiej Nocy – hucznie świętowali przesilenie wiosenne. Odradzanie się przyrody po zimie było kojarzone ze zwycięstwem życia nad śmiercią, czyli zmartwychwstaniem. Nie bez znaczenia jest również to, że Wielkanoc jest świętem ruchomym, obchodzonym w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca.
Dla Słowian był to czas Jarych Godów, czas nadejścia Jaryły – boga wojny i młodości, oraz pożegnania się z boginią Marzanną – symbolem śmierci, zimy i niszczycielskiej mocy natury. Żercy święcili wtedy pokarmy, a część z nich poświęcali bogom.
W Niedzielę Palmową zwaną niegdyś wierzbową smagano się poświęconymi wierzbowymi witkami, które były symbolem płodności, oraz zjadano bazie w celu zapewnienia sobie zdrowia.
W Wielki Czwartek Słowianie palili ognie wierząc, że dusze zmarłych przychodzą aby się przy nich ogrzać i zapewnić swoim bliskim powodzenie w nadchodzącym roku. W słowiańskich wierzeniach opiekunami płodności i urodzaju byli umarli.
Jajko – najstarszy symbol życia i płodności występujący w wielu wierzeniach i religiach. Ma magiczną moc ochrony przed wszelkim złem. Obdarowując kogoś pisanką symbolicznie darujemy mu pomyślność i witalność.
Lany Poniedziałek – oblewanie się wodą zapewnia oczyszczenie, zdrowie i płodność.
Zając ( obok koguta) jest starożytnym symbolem płodności.
Rzeżucha, jakże by inaczej, ze względu na szybka wegetację, również symbolizuje płodność i odradzającą się przyrodę.
Kościół nie mogąc siłą zmusić pogan do przejścia na chrześcijaństwo postanowił „zaadoptować” część ich wierzeń na własne potrzeby. Skutecznie. Do tej pory wielu chrześcijan nie ma pojęcia o genezie tradycji związanych z kościelnymi świętami.
Wierzenia Słowian silnie związane były z naturą. Nie powinno nas to dziwić. Ludzie od początku swego istnienia zdawali sobie sprawę, że są częścią otaczającej ich przyrody i bez niej nie przetrwają.
Obraz Karsten Bergmann z Pixabay