Czeremcha jest gatunkiem drzewa lub krzewu dość pospolitego w Polsce. Nie każdy jednak wie, że kora, kwiaty i owoce posiadają właściwości lecznicze od dawna znane w medycynie ludowej.
Surowce lecznicze
Do celów leczniczych zbieramy korę, gałązki, kwiaty i owoce.
Związki czynne
Składnikami czynnymi czeremchy są min. glikozydy cyjanogenne, fitosterole, triterpeny, garbniki, flawonoidy i wit. C.
Działanie i zastosowanie
W medycynie ludowej odwarami z kory i liści leczono choroby skóry i trudno gojące się rany. Kora zawiera glikozydy, olejek eteryczny i garbniki. Napar z niej stosujemy w leczeniu przeziębienia, oraz przy dolegliwościach reumatycznych. Wykazuje również działanie przeciwbiegunkowe i wspomaga leczenie wrzodów żołądka.
Odwar z kwiatów i kory czeremchy zastosowany na skórę działa nawilżająco, przeciwzapalnie, antyseptycznie, wybielająco i ochronnie przeciwko promieniom UV; jest pomocny w leczeniu chorób autoimmunologicznych: łuszczycy, pęcherzycy, tocznia. Mocny odwar stosujemy do płukania gardła i jamy ustnej w stanach zapalnych oraz kandydozie. Płukanki z odwaru z gałązek i kory pomagają w leczeniu łojotoku włosów i łysienia androgennego.
Wyciągi z kwiatów i pędów czeremchy działają estrogennie i antyandrogennie, regulują miesiączkowanie. Cenne w leczeniu hiperandrogenizmu, hirsutyzmu i policystycznych jajników.
Napar z kwiatów i liści czeremchy – zaleca się w leczeniu stanów zapalnych powiek i spojówek (okłady 15-20 minutowe) oraz cieni i worków pod oczami; ma również działanie moczopędne, napotne, przeczyszczające, regulujące trawienie.
Wyciągi z czeremchy obniżają ciśnienie tętnicze krwi, pobudzają układ oddechowy, działają równocześnie przeciwdepresyjnie i przeciwstresowo. Pobudzają wydzielanie żółci, działają antyseptycznie na przewód pokarmowy i układ moczowy.
Fitoncydy, olejek eteryczny i rozłożone nitrylozydy wydzielane są przez układ oddechowy, dzięki czemu odkażają drogi oddechowe i działają wykrztuśnie.
Spożywanie świeżych owoców zaleca się przy wszelkiego rodzaju grzybicach i zapaleniach bakteryjnych.
Przepisy
1 łyżkę kwiatów zalać 1 szklanką wody lub mleka. Zaparzać pod przykryciem 30 minut i przecedzić. Pić 2-3 razy dziennie po 50-100 ml. Stosujemy w leczeniu trądzików, żylaków, hemoroidów, plamic, stanów zapalnych spojówek, siatkówki, naczyniówki, wyprysków, hiperandrogenizmu (wirylizm = hirsutyzm), hiperprolaktynemii, miażdżycy, alergii, przeziębień, stanów zapalnych nerek i pęcherza moczowego. Doskonały do kuracji odtruwających i zapobiegających kamicy moczowej. Reguluje miesiączkowanie. Dłuższe stosowanie naparu wzmacnia naczynia krwionośne.
Źródło: „Medycyna dawna i współczesna„
Obraz beauty_of_nature z Pixabay