Orzech włoski jest drzewem naturalnie występującym w Azji oraz od dawna uprawianym w Europie. Dorasta do 25 metrów wysokości a jego owocem jest duży pestkowiec, który pod mięsistą, zieloną naowocnią ukrywa twardą pestkę.
Surowce lecznicze
Do celów leczniczych zbieramy w końcu czerwca całe liście, obrywamy pojedyncze listki i suszymy w cieniu i przewiewie. W końcu lipca możemy zbierać niedojrzałe owoce.
Liść orzecha włoskiego – Herbapol
Związki czynne
W wysuszonych liściach orzecha włoskiego znajdują się min. garbniki, flawonoidy, kwasy organiczne, karotenoidy, ślady olejków eterycznych, witaminy i sole mineralne.
Działanie i zastosowanie
Liście i owocnia orzecha włoskiego wykazują silne działanie bakteriobójcze, zwłaszcza w stosunku do gronkowców, paciorkowców, pałeczek czerwonki bakteryjnej i duru brzusznego. Garbniki działają ściągająco na błony śluzowe jamy ustnej i przewodu pokarmowego, oraz na uszkodzona skórę. Hamują krwawienia z uszkodzonych naczyń włosowatych i łagodzą stany zapalne. Stosujemy je doustnie w stanach nieżytowych przewodu pokarmowego, biegunkach bakteryjnych, bolesnych wzdęciach, łagodnych zatruciach, owrzodzeniu jelita grubego oraz krwawieniach w przewodzie pokarmowym.
Ekstrakt z zielonej naowocni orzecha włoskiego
Wyciągi z liści orzecha włoskiego obniżają poziom cukru, hamują laktację, a także działają odtruwająco, usuwając toksyny powstające w wyniku choroby. W połączeniu z innymi ziołami preparaty z orzecha stosujemy w początkach cukrzycy oraz pomocniczo w niektórych schorzeniach układu limfatycznego na tle gruźliczym i nowotworowym.
Przetwory z liści orzecha stosowane zewnętrznie działają silnie przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, lekko przeciwgrzybiczo, oraz wykazują słabe działanie przeciwrakowe, w początkowym stadium zmian skórnych. Stosujemy je w trądziku, egzemach, liszajach, żylakach odbytu i podudzi, zapaleniu sromu i pochwy, potliwości nóg i zapaleniu jamy ustnej.
Dojrzałe, łuskane nasiona, zwane potocznie orzechami stanowią cenne źródło nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz są wysokokalorycznym środkiem odżywczym.
Wyciągi z liści orzecha spożywane w zalecanych dawkach nie powodują skutków ubocznych. Po przedawkowaniu mogą wywołać nudności i zaparcia.
Zimnotłoczony olej z orzecha włoskiego
Przetwory
Napar z liści orzecha
2 łyżeczki rozdrobnionych liści zalać 2 szklankami ciepłej wody, przykryć i podgrzewać na małym ogniu do wrzenia. Odstawić na 5 minut i przecedzić. Pic po 1/2 szklanki 2-3 razy dziennie przed jedzeniem w dolegliwościach żołądkowo jelitowych i innych wyżej wymienionych.
Napar ten można stosować również zewnętrznie w proporcjach 1 1/2 łyżki liści orzecha i 1/2 łyżki rumianku lub krwawnika na 2 szklanki wody.
Likier orzechowy
Drobno posiekać 5 sztuk świeżych, niedojrzałych owoców orzecha, zalać 500 ml alkoholu 40% i macerować w zamkniętym naczyniu 6 tygodni, często wstrząsając. Przecedzić.
Rozpuścić 200 g cukru w 500 ml wody, zagotować, ostudzić i wymieszać z wyciągiem z orzechów. Odstawić na 2 tygodnie. Pić po 1/2 – 1 łyżki 1-3 razy dziennie między posiłkami w dolegliwościach żołądkowych.
Zioła przeciwcukrzycowe
Zmieszać:
- 50 g liści orzecha włoskiego
- 50 g liści borówka czernicy
- 25 g ziela serdecznika
- 25 g liści pokrzywy
Zalać 1 1/2 łyżki ziół 2 szklankami wrzącej wody i postawić na parze pod przykryciem na 20 minut. Odstawić na 5 minut i przecedzić. Wypić w 2-3 porcjach w ciągu dnia między posiłkami.
Zioła w problemach skórnych
Zmieszać:
- 50 g liści orzecha włoskiego
- 50 g ziela fiołka trójbarwnego
- 50 g kwiatów jasnoty białej
- 25 g korzeni pokrzywy
- 25 g korzeni łopianu
- 25 g kłączy perzu
- 25 g kwiatów rumianku lub krwawnika
Zalać 2 łyżki ziół 2 1/2 szklanki ciepłej wody i odstawić na 1-2 godziny. Ogrzać do wrzenia, odstawić na chwilę i przecedzić. Pić 1/2 do 2/3 szklanki kilka razy dziennie między posiłkami.
Źródło: „Rośliny lecznicze” A. Ożarowski, W. Jaroniewski